کشور استرالیا، کشور طبیعت بکر و همه چیز درباره آن

مهدی کیوانی

سه شنبه ۰۱ آبان ۱۴۰۳

استرالیا، کوچکترین قاره و یکی از بزرگترین کشورهای روی زمین است که بین اقیانوس آرام و اقیانوس هند در نیمکره جنوبی قرار دارد. پایتخت استرالیا کانبرا است که در جنوب شرقی بین شهرهای بزرگ و مهم اقتصادی و فرهنگی سیدنی و ملبورن واقع شده است. شهرهای بزرگ دیگر عبارتند از آدلاید، آلیس اسپرینگز، بریزبن، داروین، هوبارت، ملبورن (۵.۲ میلیون)، و پرث، بزرگترین شهر سیدنی (۵.۳ میلیون).

زبان ملی این کشور انگلیسی است. استرالیا با مساحت ۷,۶۱۷,۹۳۰ کیلومتر مربع تقریباً (۹۵%) به اندازه قاره ایالات متحده آمریکا (به استثنای آلاسکا) است. ششمین کشور بزرگ جهان در سال ۲۰۲۳ تنها ۲۶.۶ میلیون نفر جمعیت دارد. استرالیا به خاطر جانوران و گیاهان منحصر به فردش مشهور است. به دلیل انزوای جغرافیایی، اکوسیستم آن با سایر نقاط جهان بسیار متفاوت است. بیش از ۲۴۰۰۰ گونه گیاه بومی در این قاره وجود دارد. استرالیا در سال ۱۹۰۱ به یکی از کشورهای مشترک المنافع امپراتوری بریتانیا تبدیل شد. این کشور توانست از منابع طبیعی خود برای توسعه سریع صنایع کشاورزی و تولیدی خود استفاده کند.

مساحت استرالیا و کشورهای همسایه قاره استرالیا

مساحت استرالیا (یا قاره اقیانوسیه) در مجموع ۷٬۶۱۷٬۹۳۰ کیلومتر مربع است که درازای اصلی آن از شمال تا جنوب ۳٬۱۳۵ کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب ۳٬۷۸۲ کیلومتر است.(ویکی پدیا)

کشورهای همسایه استرالیا، اندونزی، تیمور شرقی و پاپوآ گینه نو در شمال و جزایر سلیمان، وانواتو و کالدونیای جدید در شمال شرقی و نیوزیلند در جنوب شرقی هستند. همچنین از سمت جنوب با دریای تاسمان و با اقیانوس هند از قطب جنوب جدا شده است.

تاریخچه استرالیا

استرالیا را “قدیمی ترین قاره”، “آخرین سرزمین” و “آخرین مرز” می نامند. این توصیفات نشان دهنده شیفتگی جهان به استرالیا است. حداقل ۶۰ هزار سال قبل از اینکه کاشفان اروپایی به اقیانوس آرام جنوبی سفر کنند، اولین کاشفان بومی از آسیا وارد شده بودند و تا ۲۰ هزار سال پیش در سراسر سرزمین اصلی و جزیره اصلی آن، تاسمانی، پراکنده شده بودند. هنگامی که کاپیتان آرتور فیلیپ از نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا با اولین ناوگان در خلیج بوتانی در سال ۱۷۸۸ فرود آمد، ممکن است بین ۲۵ هزار تا ۵۰ هزار بومی وجود داشته باشد، اگرچه برخی تخمین ها بسیار بیشتر است. بومیان عمدتاً شکارچیان و گردآورنده‌های عشایری بودند که جهت به دست آوردن غذای مورد نیاز قبیله از جایی به جای دیگر کوچ کرده و از حیوانات وحشی و گیاهان و میوه های موجود تغذیه می کردند.

همچنین بخوانید: تاریخچه استرالیا و سرگذشت اولین مهاجران استرالیا

انزوای استرالیا

بارزترین ویژگی این کشور پهناور، انزوای جهانی، ارتفاع کم، خشک و کویری بودن قسمت اعظم آن است. هنوز هم برخی از ویژگی های خاصی را که برای اولین کاوشگرانی که در جستجوی دریاهای داخلی و رودخانه های بزرگ بودند حفظ کرده است و نمادی از قدرت و استقلال استرالیا است.

انزوای استرالیا از قاره های دیگر بخش زیادی از منحصربه فرد بودن زندگی گیاهی و جانوری آن را توضیح می دهد. گیاهان و جانوران منحصر به فرد آن شامل صدها نوع درخت اکالیپتوس و تنها پستانداران تخمگذار روی زمین، پلاتیپوس و اکیدنا است. سایر گیاهان و جانوران مرتبط با استرالیا، اقاقیاهای مختلف، دینگو، کانگورو، کوالا و کوکابورا هستند. دیواره مرجانی بزرگ، در سواحل شرقی کوئینزلند، بزرگترین توده مرجان در جهان و یکی از مهمترین جاذبه های گردشگری جهان است. کمبود رشته کوه ناشی از عمل فرسایشی طولانی و گسترده نیروهای باد، باران و گرمای خورشید در دوره های بزرگ زمین شناسی است.

انزوای استرالیا ریشه در فرهنگ و جامعه این کشور نیز دارد اما با رشد مهاجرت به استرالیا طی صده اخیر بصورت آهسته فرهنگ آنگلو-سلتیک (نوادگان بریتانیایی-ایرلندی) استرالیا در حال تغییر است و جامعه مدرن استرالیا پذیرای فرهنگ های مختلف قومیت‌های مختلف بوده است.

جاذبه های اصلی استرالیا

بزرگترین مجموعه پیوسته بیش از ۲۹۰۰ صخره مرجانی روی زمین که معروف به دیواره مرجانی بزرگ است در استرالیا قرار دارد. اولورو، همچنین به عنوان صخره آیرز شناخته می شود، بزرگترین تک سنگ در جهان و مکانی مقدس برای مردم آنانگو است. در نزدیکی پل بندرگاه محبوب سیدنی، خانه اپرای مشهور جهان وجود دارد.

جاده اقیانوس بزرگ، جاده ای خوش منظره به طول ۲۴۳ کیلومتر که در فهرست میراث ملی استرالیا در امتداد سواحل جنوب شرقی استرالیا ثبت شده است. مناطق دورافتاده و معمولاً خالی از سکنه داخلی استرالیا که Outback می نامند. دریاچه های صورتی در استرالیای جنوبی و غربی و قله های ساخته شده از سنگ آهکی در پارک ملی Nambung در غرب استرالیا و تمام اینها تنها بخش کوچکی از جاذبه های توریستی کشور استرالیا هستند.

دولت استرالیا

قانون اساسی استرالیا که می‌توان آن را به‌طور خام به‌عنوان ترکیبی از شکل‌های قانون اساسی بریتانیا و ایالات متحده در نظر گرفت، در سال ۱۹۰۰ تصویب شد و در سال ۱۹۰۱ لازم‌الاجرا شد. استرالیا یک دولت فدرال دارد، با یک دولت ملی برای کشورهای مشترک المنافع استرالیا و دولت های ایالتی (نیو ساوت ولز، ویکتوریا، کوئینزلند، استرالیای جنوبی، استرالیای غربی و تاسمانی). طبق قانون اساسی، دولت فدرال مسئولیت دفاع، سیاست خارجی، مهاجرت، گمرکات و امور مالیاتی و اداره پست را بر عهده دارد. هر ایالت دارای قانون اساسی است و حکومت آن درجه محدودی از حاکمیت را اعمال می کند. همچنین دو قلمرو داخلی وجود دارد: قلمرو شمالی، که در سال ۱۹۷۸ به عنوان یک قلمرو خودگردان تأسیس شد، و قلمرو پایتخت استرالیا (شهر کانبرا)، که در سال ۱۹۸۸ به وضعیت خودگردان دست یافت. مقامات فدرال قلمروهای خارجی را اداره می کنند. جزیره نورفولک، جزایر کوکوس (کیلینگ)، جزیره کریسمس، جزایر اشمور و کارتیه، جزایر دریای مرجانی، و جزیره هرد و جزایر مک دونالد و قلمرو قطب جنوب استرالیا، منطقه ای بزرگتر از خود استرالیا هستند. پاپوآ گینه نو که قبلاً یک قلمرو خارجی استرالیا بود، در سال ۱۹۷۵ استقلال خود را به دست آورد.

دولت محلی استرالیا

صدها مقام دولتی محلی در استرالیا وجود دارد. اختیارات مقامات محلی از قوانین تصویب شده در هر ایالت و قلمرو ناشی می شود و وظایف آنها به طور قابل توجهی متفاوت است. به طور معمول، این کارکردها شامل مدیریت پسماندهای شهری و خدمات بهداشتی، آب، جاده‌ها، کاربری زمین، بازرسی و صدور مجوز، نگهداری از کتابخانه‌های عمومی و امکانات تفریحی، برنامه‌ریزی شهری، و ارتقای جاذبه‌های منطقه و امکانات رفاهی است. در برخی مناطق، به ویژه در حومه شهرها، نقش آن شامل عملیات حمل و نقل و سیستم های انرژی است. دولت های محلی از ایالت های مربوطه خود بودجه دریافت می کنند و مالیات را از مودیان مالیاتی می گیرند.

عدالت در استرالیا

سیستم حقوقی استرالیا بر اساس قانون عرفی انگلستان است و بسیاری از قوانین با قوانینی که در مصوبات پارلمان بریتانیا آمده است یکسان است. اداره قانون عمدتاً در دست ایالت‌ها است که هر یک از آنها مجموعه‌ای از دادگاه‌ها دارند که به دادگاه عالی ختم می‌شوند. این دادگاه ها دارای مسئولیت های جامعی هستند که به همه موضوعات مربوط به صلاحیت ایالتی (و بیشتر امور فدرال) تسری می یابد.

انتخابات در استرالیا

استرالیا در قانون انتخابات پیشگام بوده است. رأی گیری مخفی که عموماً رأی استرالیا نامیده می شود، برای اولین بار در ویکتوریا در سال ۱۸۵۵ معرفی شد و استرالیای جنوبی در سال ۱۸۹۲ به زنان حق رأی اعطا کرد. زنان همچنین دستاوردهای چشمگیری در نمایندگی به ویژه از سال ۱۹۹۰ به دست آوردند. در انتخابات مدرن، همه شهروندان ۱۸ سال سن واجد شرایط رای دادن در این کشور هستند. رای دادن در استرالیا یک امر اجباری است (به استثنای انتخابات شورای قانونگذاری استرالیای جنوبی)، و تقریباً همه شهروندان در انتخابات رای می دهند. هر فردی که رای ندهد جریمه نقدی می شود. مردم بومی این امتیاز را در سال ۱۹۶۲ دریافت کردند، اگرچه رای دادن برای آنها تا سال ۱۹۸۴ اجباری نشد.

امنیت استرالیا

سیاست دفاعی استرالیا بر خوداتکایی در محدوده منابع ملی و در چارچوب حمایتی اتحادها و توافقات بین المللی تأکید دارد. روابط استرالیا با کشورهای جنوب شرقی آسیا و جنوب غربی اقیانوس آرام از اهمیت استراتژیک اساسی برخوردار است. تمهیدات امنیتی سه جانبه با ایالات متحده و نیوزیلند نیز بسیار مهم تلقی می شود.

بطور کلی استرلیا از امن‌ترین کشورهای جهان است که توانست عنوان امن‌ترین کشور جهان برای زنان را نیز کسب کند.

سلامت و رفاه در استرالیا

استرالیایی‌ها از مزایای یک کشور مرفه برخوردار هستند و از نظر تغذیه، شرایط زندگی، کار و نرخ کلی امید به زندگی با سایر نقاط جهان مقایسه می‌شوند. بیماری‌های قلبی عروقی و سرطان‌ها بیشترین مرگ و میرها را تشکیل می‌دهند، اما تصادفات، به ویژه تصادفات جاده‌ای، بزرگترین دسته از خطرات سلامتی را در نیمه اول زندگی نشان می دهند. بهبود مراقبت‌های بهداشتی منجر به افزایش بیش از ۵۰ درصدی میانگین امید به زندگی در قرن بیستم شد.

مسکن در استرالیا

ساخت و ساز خانه در استرالیا نسبتاً یک امر جدید محسوب می شود، به خصوص که صنعت ساخت و ساز در دهه ۱۹۹۰ از رونق برخوردار بود. حدود یک پنجم خانه ها از سال ۱۹۹۰ و حدود سه پنجم از سال ۱۹۷۰ ساخته شده است. اگرچه بسیاری از املاک نیاز به تعمیرات قابل توجهی دارند، اما کیفیت کلی خانه ها بسیار خوب است. حدود ۷۰ درصد خانه ها تحت اشغال مالکان هستند و حدود ۸۰ درصد استرالیایی ها در خانه های مجزا زندگی می کنند. میانگین اندازه خانه ها در استرالیا نسبتا بزرگ است و حدود ۷۵ درصد خانه ها حداقل سه اتاق خواب دارند. هزینه های مسکن در سیدنی و کانبرا بالاترین میزان است.

آموزش و پرورش استرالیا

به جز دانشگاه‌ها، دولت ایالت‌ها همه‌ی جنبه‌های آموزش را مدیریت می‌کنند. دولت فدرال مسئول تأمین بودجه آموزش عالی است و بودجه تکمیلی را به ایالت‌ها ارائه می کند. دولت ملی همچنین سیاست ها و دستورالعمل های آموزشی ملی را تدوین می کند.

نرخ سواد پایه بالا است و حضور در مدرسه در سراسر استرالیا بین سنین ۶ تا ۱۵ سال (۱۶ سال در تاسمانی) اجباری است. اکثر کودکان دبستان را در حدود ۵ سالگی شروع می کنند. دو سال آخر تحصیل غیر اجباری است. حدود ۸۸ درصد دانش آموزان ۱۱ سال و ۷۵ درصد آنها ۱۲ سال را تکمیل می کنند. تعداد دانش آموزان در سال آخر به طور قابل توجهی بر اساس منطقه متفاوت است، از کمتر از نصف در قلمرو شمالی تا ۹۰ درصد در منطقه پایتخت استرالیا.

زندگی و فرهنگ در استرالیا

انزوای استرالیا به عنوان یک قاره جزیره ای کمک زیادی به شکل دادن فرهنگ آن کرده است. بومیان در طول حداقل ۴۰ هزار سال سازگاری خود را با محیط زیست توسعه دادند و در این مدت ارتباط کمی با دنیای خارج داشتند. بریتانیا در سال ۱۷۸۸ به دلیل دور بودن، نیو ساوت ولز را به عنوان مستعمره کیفری اعلام کرد.
تا جنگ جهانی دوم، فرهنگ استرالیا تقریباً منحصراً آنگلو-سلتیک بود. جمعیت بومیان کوچک و تحت آزار و اذیت بودند و سیاست انحصارگرایانه دولت مشترک المنافع استرالیای سفید به طور قابل توجهی به حفظ فرهنگ این قاره کمک کرد. با این حال، در نیمه دوم قرن بیستم، قوانین مهاجرت تسهیل یافت و سیل عظیمی از مهاجران و پناهندگان از شرق آسیا، خاورمیانه و کشورهای مختلف قاره اروپا به استرالیا راه یافتند که هر یک اثری پاک نشدنی بر جای گذاشت. فرهنگ قاره به همین ترتیب، احیای هویت بومیان و اقدامات مثبت دولت برای جبران اشتباهات گذشته، همراه با افزایش چشمگیر جمعیت بومی، رنسانس در هنرهای بومی را به راه انداخت. استرالیایی ها به میراث و پیشرفت خود افتخار می کنند، به این واقعیت که ملتی متشکل از محکومان و افراد طبقه کارگر می توانند یک جامعه برابری طلب مدرن را در سرزمینی ناهموار و غیر مهمان¬نواز بسازند، افتخار می کنند. استرالیایی ها معمولاً از افراد پر زرق و برق و خودنمایی بیزار هستند و اغلب، آرام توصیف می‌شوند. ذائقه آنها در مد و سرگرمی های با اروپا و آمریکای شمالی تفاوت چندانی ندارد.

ترکیب قومی استرالیا

امروزه جمعیت استرالیا از بیش از ۲۷۰ گروه قومی تشکیل شده است. با این حال، تا اواسط قرن بیستم، جامعه استرالیا، با کمی دقت، در جهان گسترده‌تر اساساً بریتانیایی یا آنگلو-سلتیک تلقی می‌شد. بافت جمعیتی پیچیده در استرالیا در آغاز قرن بیست و یکم کاملاً با همگنی این کشور در نیمه اول قرن بیستم در تضاد بود. اگرچه حدود ۹۰ درصد جمعیت استرالیا از اجداد اروپایی هستند، بیش از ۲۵ درصد آن متولدین خارجی هستند و جمعیت بومی کوچک اما مهم (و در حال رشد) وجود دارد. از بین کسانی که در خارج از کشور به دنیا آمده‌اند، حدود نیمی از آنها در اروپا به دنیا آمده اند، اگرچه بیشترین درصد آنها از بریتانیا بوده‌اند. در میان گروه‌های بزرگ‌تر غیر اروپایی، نیوزلندی‌ها و چینی‌ها هستند. رشد مهاجرت، به ویژه مهاجرت آسیایی (از چین، ویتنام، هنگ کنگ، و فیلیپین) که در دهه های آخر قرن بیستم آغاز شد، همراه با جریان بعدی پناهندگان از بالکان، چشم انداز فرهنگی را تغییر داد و استرالیا را با آن آغشته کرد. علیرغم میراث دیرینه آنگلو-سلتیکی این کشور، دو گروه قومی، چینی ها و ایتالیایی ها، از قرن نوزدهم در استرالیا حضور مهمی داشته اند.

بومیان استرالیا

آزار و اذیت و بی تفاوتی سیاسی نسبت به مردم بومی نتوانست فرهنگ آنها را خاموش کند. ناگزیر، «حقوق زمین» به فریاد تجمع یک جنبش سیاسی تبدیل شد که به کمک احیای جامعه بومی استرالیا آمد. یک همه پرسی ملی در مورد حقوق بومیان که در سال ۱۹۶۷ برگزار شد، با انتقال قدرت قانونگذاری بر امور بومیان از ایالت‌ها به دولت فدرال موافقت کرد و این امر احیای مجدد را تسریع کرد. تعداد بومیان استرالیا و جزیره‌نشینان تنگه تورس، اگرچه هنوز تنها بخش کوچکی از کل جمعیت است، در دهه‌های پایانی قرن بیستم و قرن بیست و یکم به طرز چشمگیری افزایش یافت و از ۱۱۵ هزار نفر در سال ۱۹۷۱ به حدود ۵۵۰ هزار نفر در سرشماری سال ۲۰۱۱ رسید. از نظر عددی، مهمترین غلظت بومیان در کوئینزلند، نیو ساوت ولز، استرالیای غربی و قلمرو شمالی واقع شده است.

روند جمعیتی استرالیا

جمعیت استرالیا در ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲، ۲۵,۹۷۸,۹۳۵ نفر بود. رشد سه ماهه ۸۸۲۰۰ نفر (۰.۳ درصد) و رشد سالانه ۲۹۰۹۰۰ نفر (۱.۱ درصد) بود. افزایش طبیعی جمعیت سالانه ۱۲۴۴۰۰ و تعداد مهاجرت خارج از کشور ۱۷۰۹۰۰ بوده است. بحث جمعیت یک موضوع طولانی مدت است که از آغاز دوران استعمار مشارکت کنندگانی را از هر طبقه ای از زندگی جذب کرده است. پس از اواسط قرن نوزدهم، رشد جمعیت اغلب به عنوان شاخصی از موفقیت اقتصادی و سازگاری با محیط زیست پذیرفته شد. ورود هزاران چینی به استرالیا در طول دوران تب طلا در دهه ۱۸۵۰، و به دنبال آن استخدام ساکنان جزایر دریای جنوبی در مزارع نیشکر کوئینزلند در اواخر دهه ۱۸۰۰، ترس از رقابت کارگری را برانگیخت و بر احساسات ملی گرایانه فزاینده تأثیر گذاشت.

سیاست در استرالیا

حکومت حاکم بر استرالیا , حکومت پادشاهی مشروطه است و بالاترین مقام سلطنتی بریتانیای کبیر, چارلز سوم پادشاه فعلی استرالیا محسوب می‌شود و عنوان رسمی وی شاه استرالیا است.
نخست وزیر شخص اول اجرایی است.در استرالیا مردم ابتدا نمایندگان مجلس را انتخاب میکنند و شخصی که بیشترین تعداد آرا را به خود اختصاص داده باشد، شخص اول اجرایی و مسئول تشکیل کابینه دولت میشود.

مهاجران ایرانی استرالیا

مهاجران اولیه از ایران بیشتر کارگران خدمات نفتی بودند. انقلاب ۱۹۷۹ ایران و پس از آن تأسیس جمهوری اسلامی ایران و به دنبال آن جنگ ایران و عراق (۱۹۸۰- ۱۹۸۸) از دلایل افزایش مهاجرت از ایران به استرالیا بود. در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ بسیاری از متخصصان شروع به ترک ایران به مقصد استرالیا کردند. در طول دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ مهاجرت بسیاری از ایرانیان تحت برنامه ویزای های مهارتی و خانوادگی انجام شد و به طور پیوسته در حال افزایش است. در سرشماری سال ۱۹۹۶، ۱۶۲۷۰ نفر متولد ایران ثبت شده بودند، در سال ۲۰۰۱ به ۱۸۷۹۸ نفر، در سال ۲۰۰۶ به ۲۲۵۴۶ نفر و در سال ۲۰۱۱ به ۳۴۴۵۴ نفر افزایش یافته است. در حال حاضر جمعیت ایرانیان ساکن در استرالیا طبق آخرین سرشماری کشور استرالیا در سال ۲۰۲۱ به ۹۴۹۶۲ نفر رسیده است که حدودا ۶۰ درصد از این افراد شهروند استرالیا هستند و ۴۰ درصد ویزای موقت یا دائم دارند که به ریز این اطلاعات در مقاله تعداد ایرانیان استرالیا پرداختیم.

طبق آخرین سرشماری ایالت نیو ساوت ولز با ۲۴۵۷۶ نفر ایرانی بیشتری جمعیت ایرانی را داشته و پس از آن ایالت ویکتوریا با ۱۸۳۲۹ نفر، کوئینزلند با ۶۷۲۳ نفر و استرالیا غربی با ۶۰۱۷ نفر پراکندگی جمعیت ایرانیان را تشکیل می دهند.

میانگین سنی متولدین ایرانی کشور استرالیا در سال ۲۰۱۶، ۳۵ سال بود، در حالی که برای دیگر مهاجرین ۴۵ سال بود. کل ایرانیان حاضر در استرالیا از ۵۴.۴ درصد مرد و ۴۵.۶ درصد زن تشکیل شده است.

اکثر ساکنان ایرانی الاصل استرالیا در خانه فارسی صحبت می کنند. یکی دیگر از ویژگی‌های متمایز جمعیت ایران این است که میزان مدرک تحصیلی در میان ایرانیان به طور قابل ملاحظه‌ای بالاتر از کل جمعیت متولدین خارج از کشور یا جمعیت استرالیایی است. تقریباً ۴۰ درصد از متولدین ایران در استرالیا دارای یک یا چند مدرک هستند. طی سرشماری استرالیا که در سال ۲۰۱۶ ثبت کرد است، ۳۱.۲ درصد از ایرانیان مقیم استرالیا خود را مسلمان معرفی کرده‌اند و ۳۰.۷ درصد هیچ دینی را معرفی نکرده‌اند و اظهار می‌کردند که هیچ دین یا وابستگی مذهبی ندارند. بهائی (۱۱.۶%)، کاتولیک (۵.۳%) و فرقه‌های تعریف نشده مسیحیت (۲.۵%) ادیان دیگر ایرانیان ساکن استرالیا را تشکیل میدهند.

زبان های استرالیا

انگلیسی زبان رسمی استرالیاست. زبان دوم کشور استرالیا که زبان اصلی ایالت کبک نیز هست، زبان فرانسوی است.

با این وجود، صدها زبان بومی وجود دارد، اگرچه بسیاری از آنها از سال ۱۹۵۰ منقرض شده‌اند و بیشتر زبان‌های باقی‌مانده توسط افراد بسیار کمی استفاده می شود. Mabuiag که در غرب جزایر تنگه تورس صحبت می شود و زبان بیابانی غربی به ترتیب حدود ۸۰۰۰ و ۴۰۰۰ سخنور دارند و حدود ۵۰۰۰۰ بومی ممکن است هنوز تا حدودی از یک زبان استرالیایی اطلاعات داشته باشند. همچنین به زبان‌های گروه‌های مهاجر مانند چینی، ایتالیایی و یونانی نیز در استرالیا صحبت می‌شود.

دین در استرالیا

پایبندی مذهبی ثبت شده عموماً منعکس کننده پیشینه مهاجران است. در هر سرشماری از اوایل دوران استعمار، اکثر استرالیایی‌ها به مسیحیت، عمدتاً آنگلیکان و کاتولیک رومی، را به عنوان دین خود اعلام کرده¬اند. تعداد کاتولیک های رومی برای اولین بار در اواخر دهه ۱۹۸۰ از تعداد آنگلیکن ها بیشتر شد. در اوایل قرن بیست و یکم، بیش از نیمی از استرالیایی‌ها خود را مسیحی می‌دانستند. حدود ۲۵ درصد کاتولیک رومی و ۲۰ درصد آنگلیکان بودند. درصدهای پایین تر متعلق به دیگر فرقه‌های پروتستان (به ویژه کلیسای متحد، پروتستان، و اصلاح‌طلبان) بود و همچنین گروه‌های کوچکی از یهودیان و هندوها وجود داشتند. نسبت ثبت نام به عنوان مسیحیان ارتدوکس، مسلمانان و بودایی ها در اواخر قرن بیستم به شدت افزایش یافت. تقریباً ۳۰ درصد استرالیایی ها هیچ دینی نداشتند. برخلاف مهاجران اروپایی، جوامع بومی سنتی به شدت معنوی هستند. در میان جوامع سنتی دین به زندگی معنا می بخشد و موضوع هماهنگ کننده پیوند پایدار بین زمین و مردم است.

اقتصاد استرالیا

استرالیا کشوری ثروتمند و کم جمعیت که مستعد بلایای طبیعی است. اقتصاد این کشور به شدت به کشاورزی و سرمایه گذاری خارجی وابسته است. این توصیف در طول قرن اول سکونت اروپایی ها در این قاره، زمانی که صادرات پشم عالی بود، کاملاً منصفانه بود. گندم، گوشت گاو، بره، محصولات لبنی، و طیف وسیعی از محصولات آبی نیز مهم شدند، اما اهمیت کلیدی کشاورزی و دامپروی به چالش کشیده نشد. با این حال، رشد تولید و خدمات و به ویژه با پیشرفت های چشمگیر در بهره برداری از مواد معدنی پس از جنگ جهانی دوم شکسته شد و پیشرفت بسیاری کرد.

بانک مرکزی استرالیا

بانک مرکزی استرالیا، مسئول انتشار واحد پول این کشور، دلار استرالیا است (سکه ها توسط ضرابخانه سلطنتی استرالیا ضرب می شوند). بانک مرکزی استرالیا سیاست پولی را برای تنظیم اقتصاد از طریق سیستم بانکی به گونه ای اعمال می کند که به ثبات پول کشور و حفظ اشتغال کامل و رفاه اقتصادی و رفاه مردم استرالیا کمک کند. بنابراین، زمانی که تصمیماتی برای کاهش فشارهای تورمی در اقتصاد اتخاذ می‌شود، معمولاً انتظار می‌رود که سیستم بانکی عمومی، بار عمده محدودیت‌های پولی و اعتباری را متحمل شود.

سرمایه گذاری در استرالیا

هر دو دولت فدرال و ایالتی فعالانه به دنبال سرمایه گذاری خارجی بوده اند، اما با توجه به تمرکز استرالیایی ها بر هویت ملی، نگرانی فزاینده ای در مورد هدایت بخش های حیاتی اقتصاد توسط غیراسترالیایی ها وجود داشته است. دولت فدرال با نظارت و هدایت سرمایه گذاری خارجی، با موفقیت های متفاوت، پاسخ داده است. نفوذ خارجی به ویژه در صنعت مواد معدنی، توسعه املاک و مستغلات، خرده‌فروشی، ارتباطات و ساخت و ساز قوی است.

سیستم حمل و نقل عمومی

وسایل نقلیه عمومی در استرالیا تاکسی ,اتوبوس و قطارهای شهری میباشد همچنیین میتوانید جهت بازدید از برخی مراکز توریستی از قایق استفاده کنید.
در صورتی که از وسایل نقلیه عمومی استفاده میکنید باید بلیط تهیه کنید که این بلیط ها عموما دارای اعتبار چند ساعته میباشند.همچنین استفاده از وسایل نقلیه عمومی به صرفه تر از استفاده از اتومبیل شخصی میباشد.در بخش های مرکزی شهر اتوبوس های ویژه ای قرار دارند که به صورت رایگان بخش های مختلف شهر را به شما نشان خواهند داد.

مالیات در استرالیا

مالیات توسط دولت های فدرال، ایالتی و محلی اخذ می شود. دولت فدرال مالیات بر درآمد، عوارض گمرکی و مالیات غیر مستقیم، مالیات فروش و مالیات های جزئی را برای اهداف خاص جمع آوری می کند. در سال ۲۰۰۰ سیستم مالیاتی اصلاح شد و مالیات بر کالاها و خدمات (ارزش افزوده) معرفی شد که جایگزین مالیات های غیر مستقیم مختلف شد. ایالت ها مالیات هایی را برای وسایل نقلیه موتوری، حقوق و دستمزد، زمین، آب و فاضلاب، و عوارض تمبر و وکالت وضع می کنند. از هر خانوار و صاحب ملک انتظار می‌رود مالیات‌های دولت محلی را پرداخت کنند.

خدمات سنترلینک

سنترلینک یک نهاد دولتی بوده که وظیفه آن ارائه خدمات مالی به افراد برای بالا بردن سطح کیفی زندگیشان میباشد.
کمک های این نهاد به روش های زیر میباشد :
۱- در صورتی که شما از یکی از نزدیکان سالخورده یا از کار افتاده خود مراقبت میکنید در این حالت دولت ۱۰۰ دلار مزاف بر حقوق بیکاری افراد بزرگسال (۲۷ تا ۲۵۰ دلار) به شما خواهد داد.
۲- از دیگر خدمات این نهاد ارائه کارت health care میباشد. از طریق این کارت تنها ۳۰ از هزینه های دارویی را گرداخت خواهید کرد.( در Medicareهزینه درمان توسط دولت و هزینه دارو توسط بیمار پرداخته میشود.) همچنین این نهاد به آن دسته از خانواده های کم درامدی که دارای افراد مشغول به تحصیل هستند، خدمات شایانی ارائه خواهد داد.
۳- آن دسته از افراد بومی استرالیا پس از اتمام تحصیلات خود کمک های مالی به انضمام کمک در خصوص یافتن شغل مناسب از سوی این نهاد دریافت خواهند کرد.
برای اینکه بتوانید از خدمات این سازمان استفاده کنید باید یکی از شرایط زیر را دارا باشید:
– شهروند استرالیائی باشید
– با ویزای اقامت دائم وارد استرالیا شده باشید. (کلیه افرادی که دارای ویزای اقامت دائم استرالیا هستند ۲۴ ماه بعد از ورودشان می توانند از مزایای حقوق دولتی استفاده کنند.)
اگر در رابطه با کار Centrelink به مترجم یا ترجمه مدارکتان نیاز داشته باشید، Center link این کار را به رایگان انجام خواهد داد.همچنین شما می توانید برای گفتگو با Center link به زبان فارسی با شماره ۱۲۰۲۱۳ تماس بگیرید.

خدمات Medicare

دولت استرالیا از طریق طرحی بنام Medicare (خدمات درمانی) کمک هزینه های درمانی و بیمارستان و هم چنین کمک هزینه ی اکثر داروها را از طریق برنامه یPharmaceutical Benefits Scheme – PBS (طرح هزینه و مزایای دارویی) فراهم می کند.
Medicare یا مراقبت های پزشکی یک سیستم بهداشتی در استرالیا بوده که خدمات درمانی مقرون به صرفه، در دسترس و با کیفیت را برای واجدین شرایط به وجود می آورد.این خدمات درمانی شامل موارد زیر میشود:
۱- درمان رایگان یک شهروند در بیمارستان دولتی
۲- درمان رایگان یا پرداخت کمک هزینه در خصوص هزینه های پزشکان عمومی، متخصصان، چشم پزشکان و دندان پزشکان.
برای کمک به بودجه این طرح، تمامی مالیات دهندگان ۲ درصد حقوق خود را صرف مالیات این طرح میکنند.در صورتی که سقف حقوق شما یا هرکدام از بستگانتان بالا میباشد، پیشنهاد میشود جهت اخذ بیمه خصوصی اقدام نمایید در غیر این صورت مجبور به پرداخت اضافه بها برای مالیات خدمات درمانی می باشید (MLS). در صورتی که میزان درآمد شما پایین باشد، در برخی موارد مجبور به پرداخت مالیات نخواهید بود.
در صورتی که شما دارای بیمه خصوصی باشید در این حالت، مانند یک بیمار خصوصی در بیمارستان خصوصی یا دولتی پوشش داده خواهید شد و کمک هزینه بسیاری از خدماتی که تحت پوشش Medicare نبوده به شما پرداخت خواهد شد مانند : دندانپزشکی چشم پزشکی و …

بسیاری از مهاجران تازه وارد پس از ۲ سال اقامت دائم در استرالیا میتوانند از حداکثر پرداخت تأمین اجتماعی و مزایای آن بهره مند شوند.این مزایا شامل کمک به بیکاران (کمک هزینه ی (Newstart Allowance، کمک هزینه ی بیماری (Sickness) ، کمک به دانش آموزان (Austudy or Youth Allowance) و کمک های دیگری چون کارت بهداشت و درمان می شود.

جمع بندی

برخی می گویند، با استرالیا، همه چیز را به دست می آورید؛ قاره ای با صفحه تکتونیکی مستقل، کشوری با تراکم جمعیتی پایین که دیگران فقط می توانند رویای آن را داشته باشند، و جزیره ای عظیم با ساحلی به طول ۳۰ هزار کیلومتر. در دهه ۱۸۵۰ طلا کشف شد و هجوم مردم از سراسر جهان به استرالیا که به دنبال طلا آمده بودند. در سال ۱۹۰۱ استرالیا به یک کشور تبدیل شد و کشور مشترک المنافع استرالیا را تشکیل داد. یک سال بعد استرالیا یکی از اولین کشورهای جهان شد که به زنان حق رای داد.
استرالیا به طور کامل در نیمکره جنوبی، بین اقیانوس هند و اقیانوس آرام، جنوب دریای جنوب شرقی آسیا و شمال قطب جنوب واقع شده است. استرالیا با تیمور شرقی، اندونزی، نیوزیلند، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان و جزایر کالدونیا جدید (مجموعه ویژه فرانسه) مرزهای دریایی مشترک دارد. در حال حاضر جمعیت ایرانیان ساکن در استرالیا ۷۷۸۷۰ نفر است.