تفاوت محیط های کاری ایران و استرالیا

مهدی کیوانی

پنجشنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۲

استرالیا مجموعه بزرگی از نیروهای کاری حرفه‌ای را، به‌ویژه در حوزه خدمات مالی، صنعت و معدن، بیوتکنولوژی و تحقیقات پزشکی، در خود جای داده است. میزبانی از چنین نیروهایی طبیعتاً به حمایت‌هایی قوی نیاز دارد. در این ‌میان قوانین کشوری کار استرالیا، که در نوع خود سفت ‌و سخت و منحصربه‌فرد هستند، در کنار مقررات محلی، به بهترین شکل از کارمندان و کارکنان حمایت می‌کنند. در ادامه به سراغ این قوانین می‌رویم و بعدازآن هم به فرهنگ کار در استرالیا خواهیم پرداخت.

امکانات شرکت های استرالیایی و مقایسه با شرکت های ایرانی

در استرالیا آن دسته از اتباع این کشور که بخش عمده کارشان در همین سرزمین است، تحت پوشش قوانین استخدامی قرار دارند. دراین‌میان هر دو گروه تمام‌ وقت و پاره‌وقتِ کارمندان و کارگران از مزایای قانونی بهره‌مند می‌شوند، ولی کارگران فصلی و روزمزد ممکن است امتیازات کمتری داشته باشند. بعضی کارمندان استرالیایی که ساکن خارج از کشور هستند هم می‌توانند طی قرارداد با شرکتی استرالیایی، از این مزایا بهره ببرند. اتباع خارجی شاغل در استرالیا نیز تحت حمایت قانون کار این کشور قرار دارند؛ حتی اگر شرکت کارفرمای آن‌ها در گوشه دیگری از دنیا واقع شده باشد.

مزایای کارمندان در استرالیا

در استرالیا طبقه‌بندی نیروی کار استخدامی از این قرار است:

• کارمندان / Employees
• پیمانکاران مستقل / Independent contractors
• خویش فرمایان / Sole traders
• مدیران و اعضای هیئت مدیره / Directors
• مدیران ارشد / Officers of a corporation

دراین‌بین کارمندان مستحق دریافت مزایا و مشارکت کارفرما در پرداخت مالیات هستند؛ درحالی‌که چنین حقی برای پیمانکاران قانونی در نظر گرفته نشده است.

منظور از مزایای قانونی (Statutory benefits) یا مزایای الزامی (Mandatory benefits) مزیت‌هایی است که کارفرما قانوناً باید به کارکنان خود بدهد. رایج‌ترین آن‌ها مواردی مثل مرخصی استحقاقی، مرخصی زایمان، بیمه حوادث شغلی و مرخصی استعلاجی هستند.

کارفرما همچنین باید به نمایندگی از کارمندان، مالیات پرداخت کند که شامل ۴.۸۵ تا ۵.۵ درصد از مالیات بر درآمد آن‌ها (ایالتی) و همین‌طور نرخ مشارکت‌های منطقه‌ای می‌شود.

بیمه بازنشستگی

در استرالیا کارمند می‌تواند شخصاً صندوقی را از میان صندوق‌های بازنشستگی موجود انتخاب کند یا به‌جای آن به سراغ یک طرح بازنشستگی گروهی برود. درهرصورت کارفرما بایستی شخصاً حق بیمه بازنشستگی کارکنان را پرداخت کند. حق بیمه حداقل، موسوم به Super Guarantee، معادل ۱۱ درصد از درآمد کارمند است و سقف آن برای سال ۲۰۲۳-۲۰۲۴ مبلغ ۶۲ هزار و ۲۷۰ دلار استرالیا در طی سه‌ماه، تعیین شده است. بسیاری از کارفرماها مطابق استانداردهای حوزه کاری خود، مبلغی بیشتر از حداقل حق بیمه را پرداخت می‌کنند که نوعی حمایت از کارمندان و خانواده آن‌ها است.

مرخصی استحقاقی

در هر سال، تمام کارمندان تمام‌وقت و پاره‌وقت حداقل ۲۰ روز مرخصی استحقاقی دارند که البته شامل نیروهای فصلی و روزمزد نمی‌شود. کارمندان همچنین حق استفاده از ۸ روز تعطیل ملی، به‌علاوه تعطیلات ویژه ایالت یا قلمروی محل سکونت خود را دارند.

تعطیلات ملی استرالیا عبارتند از:

• ۱ ژانویه: اولین روز سال نو / New Year’s Day
• ۲۶ ژانویه: روز ملی استرالیا / Australia Day
• جمعه نیک یا جمعه مقدس (جمعه منتهی به عید پاک) / Good Friday
• اولین دوشنبه بعد از عید پاک / Easter Monday
• ۲۵ آوریل: روز آنزاک / Anzac Day
• روز تولد پادشاه /King’s birthday
• ۲۵ دسامبر: کریسمس / Christmas Day
• ۲۶ دسامبر: روز باکسینگ / Boxing Day

مرخصی طولانی مدت

کارمندانی که حداقل ۱۰ سال با کارفرمایشان همکاری داشته‌اند، می‌توانند جهت مرخصی طولانی‌مدت برای مدت ۱۳ روز درخواست بدهند. آن‌ها همچنین به‌ازای هر سال همکاری بیشتر با کارفرما، از ۱.۳ هفته مرخصی طولانی‌مدت بهره‌مند می‌شوند که البته برای استفاده از آن‌ها باید ۵ سال دیگر صبر کنند. مرخصی طولانی، بسته به قوانین ایالتی می‌تواند برای نیروهای تمام‌وقت، پاره‌وقت و روزمزد/فصلی اجرا شود.

مرخصی زایمان و زایمان همسر

مرخصی زایمان/زایمان همسر (PLP) نوعی مرخصی با حقوق است که هزینه آن را دولت پرداخت می‌کند و توزیع آن بر عهده کارفرما است. هیچ کسب‌وکاری از الزام‌آور بودن این مرخصی مستثنی نیست.

در مرخصی PLP برای مدت حداکثر ۱۸ هفته، حداقل دستمزد کشوری به مادر داده می‌شود و پدر نیز برای حداکثر ۲ هفته، دستمزد حداقل کشوری را دریافت خواهد کرد. این مرخصی با حقوق شامل نیروهای پاره‌وقت و روزمزد هم می‌شود. یکی از شروط بهره‌مندی از این مرخصی برای پدر، این است که او دست‌کم برای ۱۲ ماه با کارفرما همکاری کرده باشد.

توجه: برای نوزادان متولد اول ژوئیه ۲۰۲۳ به بعد، بازه ۱۸ هفته‌ای مرخصی مادر به ۲۰ هفته افزایش یافته است.

مرخصی استعلاجی و پرستاری

کارمندان تا زمانی که به‌دلیل بیماری یا آسیب‌دیدگی قادر به کار نباشند، مستحق مرخصی استعلاجی با حقوق هستند. همچنین کارمند می‌تواند برای پرستاری از اعضای خانواده یا همخانه خود به مرخصی پرستاری (بازهم با حقوق) برود.

مدت این دو مرخصی برای کارکنان تمام‌وقت حداکثر ۱۰ روز است. نیروهای پاره‌وقت، به نسبت زمان کار خود، از مرخصی کوتاه‌تری بهره‌مند می‌شوند و نیروهای روزمزد هم نمی‌توانند از این مرخصی استفاده کنند.

حداقل دستمزد

از اول ژوئیه ۲۰۲۳ حداقل دستمزد در استرالیا برای کارمندان ۲۱ ساله و بالاتر، ۲۳.۲۳ دلار استرالیا در ساعت تعیین شده است.

اضافه کاری

در استرالیا تعداد ساعات کاری نباید از ۳۸ ساعت در هفته فراتر برود. پرداخت اضافه کار در استرالیا به حوزه فعالیت، متن قرارداد و عوامل دیگر بستگی دارد، اما معمولاً کارفرماها بابت آن نرخی بالاتر از حقوق استاندارد می‌پردازند. به‌طورکلی برای دو یا سه ساعت ابتدایی اضافه‌کاری نرخی ۱.۵ برابر حقوق و برای ساعات بیشتر ۲ برابر دستمزد عادی پرداخت می‌شود.

مزایای غیر الزامی

بسیاری از کارفرماها علاوه‌بر مزایای قانونی و الزامی، امتیازهای دیگری را هم به خواست خود برای کارکنان‌شان در نظر می‌گیرند.

بعضی از این مزایای اضافی عبارتند از:

• بیمه سلامت: تحت پوشش بیمه سلامت قرار گرفتن از سوی کارفرما، به‌ویژه با توجه‌ به افزایش مالیات‌ها در سال‌های اخیر، می‌تواند موردتوجه کارمندان قرار بگیرد.
• بیمه عمر: درحالی‌که بیمه اجباری بازنشستگی حداقل‌ها را برای دوران سالمندی تضمین می‌کند، بیمه عمر می‌تواند شرایط بهتری را برای کارمندان فراهم کند.
• برنامه‌های پیشرفت شخصی: ارائه دوره‌های آموزشی و پیشرفت شخصی از مزیت‌های بسیار رایج در استرالیا است و محبوبیت روبه‌رشدی در میان کارمندان این کشور دارد.
• اتومبیل شرکت: در حوزه‌های کاری خاص و پردرآمد، مانند فناوری اطلاعات و امور مالی، در اختیار گذاشتن خودروی شرکت و اختصاص کمک‌هزینه سوخت در استرالیا متداول است.
• مراقبت از کودک: هزینه خدمات مراقبت از کودکان در استرالیا بسیار بالا است و اختصاص کمک‌های مالی در این ‌زمینه می‌تواند کمک بزرگی باشد.
• مرخصی‌های بیشتر: ۲۰ روز مرخصی استحقاقی برای خیلی از کارمندان استرالیایی کفایت نمی‌کند؛ به‌ویژه که در این کشور، رفتن به سفر و تعطیلات، محبوبیت بالایی در میان مردم دارد. اینجا است که بعضی کارفرماها در ازای حقوق یک روز، مرخصی اضافی به نیروهای خود می‌دهند. هرچه نباشد، قرارگیری استرالیا در نیم‌کره جنوبی باعث شده تا شرایط فصل‌ها و به تبع آن، وضعیت تعطیلات در این سرزمین با بیشتر نقاط دنیا متفاوت باشد.
• مزایای خاص برای جذب نیروی کار بومی: عرضه خدماتی مانند عضویت در باشگاه ورزشی، تقبل هزینه غذا و سفر و موارد این‌چنینی می‌تواند یک معامله برد-برد باشد.
• ساعات کاری منعطف: بعد از همه‌گیری کرونا، بسیاری از استرالیایی‌ها به دورکاری روی آوردند. عادت کردن به آن وضعیت و آزادی ‌عمل ناشی از کار در خانه، باعث شده تا بسیاری از آن‌ها به مشاغل دارای ساعات کاری منعطف، علاقه نشان دهند.

توجه داشته باشید که کارفرما برای در نظر گرفتن چنین مزایایی هیچ الزام قانونی ندارد. پس تحقیق و پرس‌وجو را فراموش نکنید.

تفاوت های رفتاری در محیط های کاری

به‌طورکلی استرالیایی‌ها در محیط کار خیلی سخت نمی‌گیرند و مایل هستند که فضای آرام و بدون تنشی داشته باشند که خشک و رسمی نباشد. بااین‌حال بعضی مسائل، مانند رسیدن به‌موقع به محل کار، اهمیت زیادی برای آن‌ها دارد. همچنین در این سرزمین، ترجیح بر آن است که جلسه‌های کاری با بحث‌های دوستانه شروع شوند، ولی درعین‌حال انتظارها از خروجی جلسات بالا است.

درمقایسه‌با بعضی کشورها، نقش سلسله مراتب در فرهنگ کاری استرالیا پررنگ نیست. این وضعیت باعث تقویت حس همکاری و برابری بین کارکنان می‌شود. البته سلسله مراتب همچنان حاضر است، اما تاکید کمتری روی آن وجود دارد و تلاش‌ها بیشتر به مشارکت و کار تیمی معطوف هستند. این سلسله مراتب «هم‌تراز»، گفتگوی بی‌پرده، مطرح کردن آزادانه ایده‌ها، بازخورد دادن و شرکت کردن در فرآیند تصمیم‌گیری را در تمام سطوح تشویق می‌کند. مدیران شرکت‌ها و سازمان‌های استرالیایی بر این باورند که هر کارمند، صرف‌نظر از جایگاهش، دیدگاه‌های منحصربه‌فردی دارد که می‌تواند آن را با دیگران به اشتراک بگذارد. به‌طور خلاصه، کمرنگ بودن سلسله مراتب سازمانی باعث شده است تا در فضاهای حرفه‌ای استرالیا، فرهنگ احترام متقابل، همکاری و شراکت، جایگاه خاصی داشته باشد.

موارد زیر، تعدادی از اصول رفتار حرفه‌ای در استرالیا هستند:

۱. مسلط شدن به فرهنگ و آداب محیط کاری

استرالیایی‌ها برای سلام و احوال‌پرسی با همکاران اهمیت زیادی قائل هستند. آن‌ها معمولاً این کار را با یک سلام ساده یا دست‌دادن انجام می‌دهند.

ساعات کاری استاندارد در این کشور از ۹ صبح تا ۵ عصر است که یک ساعت آن هم به ناهار و استراحت اختصاص دارد. جلسات معمولاً از چند روز قبل برنامه‌ریزی می‌شوند. برای رفتن به تعطیلات، باید از یک یا دو ماه قبل به کارفرما اطلاع داد. برای مرخصی استعلاجی هم باید حتماً با مدیر تماس گرفت.

استاندارد پوشش حرفه‌ای از جایی به جای دیگر متفاوت است. در مشاغل صنعتی ممکن است از کارمندان بخواهند که لباس‌های ساده و غیررسمی بپوشند. اما در محیط‌هایی مانند دفاتر حقوقی و مالی یا بعضی مشاغل فنی، کت‌وشلوار و لباس‌های رسمی مرسوم است. ظاهر و بهداشت شخصی هم، مخصوصاً در اولین مصاحبه حضوری، اهمیت زیادی دارد.

بیشتر کسب ‌و کارها سعی دارند که محیطی آرام و دوستانه بر فضای کار حاکم باشد. صرف قهوه یا نوشیدنی با همکاران، بعد از ساعات کاری یا در آخرهفته، امری رایج است.

۲. یادگیری گویش و زبان عامیانه استرالیایی

استرالیایی‌ها عاشق شوخی با یکدیگر هستند و زبان عامیانه آن‌ها هم بخشی از فرهنگ حاکم بر محل کار است. مثلا واژه Arvo معنای بعدازظهر می‌دهد یا به‌جای Don’t worry بیشتر از No worries استفاده می‌شود.

شاید این مسئله برای دانشجویان خارجی دشوار باشد، ولی بعد از مدتی با اصطلاحات خاص استرالیایی‌ها آشنا خواهند شد.

۳. اهمیت دادن به ارزش‌های کاری

در استرالیا باید سعی کنید که کارها را به‌سرعت انجام بدهید و تا به سرانجام رسیدن‌شان، پای کار بمانید. استرالیایی‌ها به شعار «به‌جای زیاد کار کردن، باید هوشمندانه کار کرد» اعتقاد خاصی دارند. در این سرزمین، مدیریت زمان برای موفقیت در کار، حیاتی است.

۴. شناخت دقیق قوانین کار

در این گوشه دنیا، قوانین سفت‌وسختی بر تمام کسب ‌و کارها حاکم است تا امکان سوءاستفاده از کارمندان به حداقل برسد. بااین‌حال حتماً شخصاً قوانین را بررسی کنید و در جریان تغییرات آن‌ها باشید تا مبادا زمانی گرفتار زیاده‌خواهی‌های بعضی کارفرماها شوید.

۵. شرکت در کار تیمی

مردم استرالیا عاشق محیط‌های کاری بدون استرس هستند. خوب است که شما هم برای کم کردن استرس محیط، به همکارانی که بار زیادی را به دوش می‌کشند کمک کنید. به ‌این ‌شکل همه احساس می‌کنند که در قالب یک تیم در حال فعالیت هستند.

تفاوت های گفتاری و معاشرت با همکاران

فرهنگ خاص استرالیا و فضای آرام محیط کاری موجب شده تا استفاده از زبان غیررسمی در محل کار، بسیار رایج باشد. البته گفتگوها باید واضح و مشخص باشند تا باعث سوءتفاهم و احیاناً تنش نشوند، ولی با رعایت این موضوع، استفاده به‌اندازه از عبارات ساده و لحن تا حدی خودمانی در محل کار هیچ مشکلی ندارد. درباره نقش پررنگ اصطلاحات عامیانه هم که در بالا صحبت کردیم. یادگیری این اصطلاحات برای خارجی‌ها می‌تواند در همرنگ شدن آن‌ها با دیگران و پذیرفته شدن هرچه بهترشان در جمع آن‌ها، کمک بزرگی باشد. البته با تمام این‌ها و با وجود جو دوستانه و دور از تکلف، از کارمندان انتظار می‌رود که جانب ادب را نگه‌دارند و احترام خود و دیگران را حفظ کنند.

به‌طور خلاصه، فرهنگ کاری استرالیا به غیرمتکلف بودنش مشهور است. بنابراین تا جایی که حرمت‌ها حفظ شود، غیررسمی و خودمانی بودن اشکالی ندارد.

تفاوت در پوشش در فضاهای کاری

در بین کارمندان استرالیایی، باور مرسوم این است که اصل مهارت است، نه آنکه چی می‌پوشید. درنتیجه برخلاف محیط‌های کاری معمول اروپایی، استرالیایی‌ها اغلب ترجیح می‌دهند تا با لباس‌های کم‌ زرق‌ و برق‌تری در محل کار حاضر شوند. کد استاندارد لباس برای دفترهای شرکت‌های استرالیایی اصطلاحاً Business casual است؛ به‌عبارتی ساده، مناسب کار و غیررسمی. بااین‌حال برای کسانی که در محیط‌های نوآورانه‌تری شاغل هستند، ممکن است استایل Smart casuals گزینه بهتری باشد (توصیف این اصطلاحات به فارسی مقداری سخت است، اما با جستجویشان در بخش تصاویر گوگل می‌توانید برداشت خوبی از آن‌ها به دست بیاورید).

درآن‌سو در فضاهای صنعتی و حوزه بهداشت ‌و درمان به احتمال زیاد از یونیفرم استفاده می‌شود. همچنین در مناطق گرمسیری استرالیا، فرم اداری با پیراهن یا تیشرت آستین‌کوتاهی که از پارچه نازک تهیه شده باشد، محبوبیت بیشتری دارد.

اگر می‌خواهید بدانید که آیا می‌توانید به استرالیا مهاجرت کنید به محاسبه‌گر امتیازات سری بزنید و اگر می‌خواهید یک مشاوره رایگان از یونیک ویزا داشته باشید کافی‌است که فرم ارزیابی مهاجرت به استرالیا را پر کنید.

https://uniquevisa.net/%D9%81%D8%B1%D9%85-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D8%B1%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%D9%88%DB%8C%D8%B2%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%87%D8%A7%D8%AC%D8%B1%D8%AA%DB%8C/specialvisa/